امروز بچه ها برای حل تمرین, داوطلبی می اومدند پای تخته.
آخر ساعت گفتم اونایی که اومدند, دستاشونو بگیرند بالا تا مثبتشون را بگذارم.
یکی از بچه های تنبل کلاس هم لبخند زنان دستش را برد بالا.گفتم تو که نیومدی پای تخته!
گفت:خانم نیتش را داشتم!
دست شما درد نکنه خانم معلمهم مطالبتون به دل نشستو هم عکس های زیبای همون جایی که رفته بودید
خواهش قابلی نداشت
فک کنم با این شاگردها بعضی وقتا خیلی بهت خوش میگذره...راستی شاگردات میدونن وبلاگ داری؟؟
بیشتر وقتا خوش می گذره.دلیلی نداره بدونن
چه بانمکن شاگرداتون
خیلی زیاد...
من موندم این معلم های زن فکر میکنن نمره یه صندوقچه ی گنجه! می ترسن اگه به کسی بدن چیزی ازشون کم بشه!
من کجا نوشتم نمره ندادم؟
کلی گفتم! معلمهای زن موقع ورقه صیحیح کردن هم مو رو از لاماست بیرون میکشن!
درست می گی کاملا ولی می دونی که استثنا هم هست
خیلی باحال بود دو تا لایک بهش بده
تاثیرات فیس بوک را زیاد می بینم در شما!!باشه دو تا لایک برای نیتش
البته خاله ی من همیشه و همه جا استثناس! منصوره بهت پیشنهاد میکنم البوم Sky World از Vasiliy Goodkov رو از دست ندی! چون اهنگهای قشنگش کم نیست!
ممنانیم!باشه.دانلودش می کنم
الهی!! خوش به حالت با این دانش آموزای خوشحال و سرخوش!!
بعضی وقتا خیلی خوش بحالم می شه
چه شیطون
بگو چه زرنگ
خوشم اومد که به من رفته!
پس امیدی بهش هست
من فکر کنم بیشتر نیت اینو داشته که آخر کلاس دستشو ببره بالا
و بچه ها را بخندونه
عجب بچه ی تخسی بوده!
یک تنبل زرنگ
مهم نیته... /تو باید یه چندین سال پیش بودی و میشدی معلم من تا بهت می گفتم چه جوری با دانش آموز برخوردی می کنن...!تا آخر هفته می نویسم رفیق
همه جوری داشتم و حتما مشابهت بوده ولی در کل با همشون کنار میام.منتظریم
من جای تو بودن به اون بچه به جای یه دونه ۲تا مثبت میدادمراستی شما معلما این مثبتارو چی کار میکنین
آخر ترم بیا ببین کیلو کیلو ارفاق می شه
دمش گرم
بعله
من رسیدم. اگه بدونی چه روزی بود باز اومدم بنویسم دیدم سه چهار تا کامنت می شهدیدم پستش کنم بد نیست
برای من که روز خوبه بدی بود!
من عاشق این بچه های حاضر جوابمالبته اگر مجبور نباشم باهاشون سر و کله بزنم!راستی مادر منم معلمه. شغل شریفی دارید
ما نیز حاضر جواب تر از اونا شریف ولی...
پستم رو گذاشتم خسته ام شدید ولی دیدم بذارم برای فردامی شه مثل اون همه پستی که قرار بود بذارم و نذاشتم
خوندم عزیزم
چه معلم خوفی! به ما هم مثبت میدی؟!راستی خیلی واسم جالب بود که معلمی. خوش به حالت
بعضی وقتا اشکم در میاد از این خوش بحالی
سلام.خاطر نوستالوژی دو باره زنده شد...یاد دوران خوش لیسانس بخیر...همیشه از بچه تنبل های نمکی خوشم میومد!
ولی اینا دبیرستانی هستن!آره تنبل نمکی خوشمزست
به یاد شما هستیم دوست جونی خودم.
ما نیز
دست شما درد نکنه خانم معلم
هم مطالبتون به دل نشست
و هم عکس های زیبای همون جایی که رفته بودید
خواهش
قابلی نداشت
فک کنم با این شاگردها بعضی وقتا خیلی بهت خوش میگذره...
راستی شاگردات میدونن وبلاگ داری؟؟
بیشتر وقتا خوش می گذره.دلیلی نداره بدونن
چه بانمکن شاگرداتون
خیلی زیاد...
من موندم این معلم های زن فکر میکنن نمره یه صندوقچه ی گنجه! می ترسن اگه به کسی بدن چیزی ازشون کم بشه!
من کجا نوشتم نمره ندادم؟
کلی گفتم! معلمهای زن موقع ورقه صیحیح کردن هم مو رو از لاماست بیرون میکشن!
درست می گی کاملا ولی می دونی که استثنا هم هست
خیلی باحال بود

دو تا لایک بهش بده
تاثیرات فیس بوک را زیاد می بینم در شما!!باشه دو تا لایک برای نیتش
البته خاله ی من همیشه و همه جا استثناس!
منصوره بهت پیشنهاد میکنم البوم Sky World از Vasiliy Goodkov رو از دست ندی! چون اهنگهای قشنگش کم نیست!
ممنانیم!
باشه.دانلودش می کنم
الهی!! خوش به حالت با این دانش آموزای خوشحال و سرخوش!!
بعضی وقتا خیلی خوش بحالم می شه
چه شیطون
بگو چه زرنگ
خوشم اومد که به من رفته!
پس امیدی بهش هست
من فکر کنم بیشتر نیت اینو داشته که آخر کلاس دستشو ببره بالا
و بچه ها را بخندونه
عجب بچه ی تخسی بوده!
مهم نیته... /
تو باید یه چندین سال پیش بودی و میشدی معلم من تا بهت می گفتم چه جوری با دانش آموز برخوردی می کنن...!
تا آخر هفته می نویسم رفیق
همه جوری داشتم و حتما مشابهت بوده ولی در کل با همشون کنار میام.
منتظریم
من جای تو بودن به اون بچه به جای یه دونه ۲تا مثبت میدادم
راستی شما معلما این مثبتارو چی کار میکنین
آخر ترم بیا ببین کیلو کیلو ارفاق می شه
دمش گرم
بعله
من رسیدم. اگه بدونی چه روزی بود
باز اومدم بنویسم دیدم سه چهار تا کامنت می شه
دیدم پستش کنم بد نیست
برای من که روز خوبه بدی بود!
من عاشق این بچه های حاضر جوابم
البته اگر مجبور نباشم باهاشون سر و کله بزنم!
راستی مادر منم معلمه. شغل شریفی دارید
ما نیز حاضر جواب تر از اونا
شریف ولی...
پستم رو گذاشتم
خسته ام شدید ولی دیدم بذارم برای فردا
می شه مثل اون همه پستی که قرار بود بذارم و
نذاشتم
خوندم عزیزم
چه معلم خوفی! به ما هم مثبت میدی؟!
راستی خیلی واسم جالب بود که معلمی. خوش به حالت
بعضی وقتا اشکم در میاد از این خوش بحالی
سلام.
خاطر نوستالوژی دو باره زنده شد...
یاد دوران خوش لیسانس بخیر...
همیشه از بچه تنبل های نمکی خوشم میومد!
ولی اینا دبیرستانی هستن!
آره تنبل نمکی خوشمزست
ما نیز